Dit park omvat een halfrond gebied langs de zuidelijke grens van de provincie Milaan. De natuurlijke schatten van het park zijn karakteristiek voor de Milanese geïrrigeerde vlaktes. Op deze vlaktes wordt op grote schaal landbouw bedreven. Dat was al het geval in de Middeleeuwen. Het netwerk van de irrigatiekanalen, de omheiningen en de heggen vormen de kenmerken van dit natuurreservaat. Het gebied heeft enkele opmerkelijke architecturale elementen zoals de abdijen van Chiaravalle, Mirasole en Viboldone, de kastelen van Tolcinasco en Zibidio en de vele oude boerderijen.